Tegenslag

De eerste weken na mijn vorige blog waren goed. Ik tekende bij de KvK, werd benaderd door verschillende partijen en had mijn eerste opdracht binnen.

Ergens op de achtergrond had ik wel wat probleempjes met mijn menstruatiecyclus. Ik kwam in augustus 2022 bij de gynaecoloog terecht voor 1e controle om een spiraal. Deze is 2 weken geleden gezet, waarbij ze ook een scopie deden en een stukje weefsel weggenomen hebben.

Donderdag 15 december, de gynaecoloog aan de telefoon… we hebben een voorstadium van baarmoedervlieskanker ontdekt.

En dan? Geen idee. Ergens opgelucht “het is maar een voorstadium”, ook angst van “wat nu?” tot “ik wil niet dood”.

De volgende dag ben ik teruggebeld. Er is overleg geweest met specialisten en ik moet maandag langs komen voor een gesprek. Ze willen mijn baarmoeder en eileiders gaan verwijderen.

In het weekend staat mijn hoofd niet meer stil. Is het wel zo onschuldig als ze denken?

In mijn moeders kant van de familie sterven veel mensen relatief jong aan kanker. Ben ik ook daarmee belast?

En aan de andere kant lijkt het nog steeds niet over mij te gaan. Ik en kanker, nee joh

Gisteren had ik dus dat gesprek met de arts. Leuke man, duidelijk verhaal en ook humor hebben. Daar hou ik wel van.

Duidelijk is dat het echt heel vroeg ontdekt is. Wat een mazzel dat ik toch voor die spiraal koos en daardoor bij de gynaecoloog meerdere echo’s gemaakt zijn, anders hadden ze dit niet ontdekt.

Ik heb gekozen voor de kijkoperatie waarbij baarmoeder en eileiders verwijderd gaan worden. De eierstokken willen (als dit kan) laten zitten, zodat de overgang zijn natuurlijke weg kan gaan.

Na de operatie zal al het weefsel onderzocht worden op zowel kanker als mogelijk erfelijkheid.

Ik heb echt vertrouwen dat het allemaal goed komt, maar het is een flinke tegenslag, die nog niet geland is.