Zoals ik vertelde, brak ik niet bij het boksen. Daar werd ik erg onrustig van. Want wat houdt me nou tegen? Mijn blokkade op mijn emoties is al weken een onderwerp, waar ik maar in rondjes draai. Vandaag daar bij mijn individuele gesprek en in de plangroep over gesproken. En steeds blijft het antwoord, jeMeer lezen over “De crux?”
Auteur archief:Jose
Vechten
Leven met een depressie is letterlijk iedere dag een gevecht. Ergens wil je leven, maar je bent zo moe. Je weet dat structuur en zelfzorg de basis is, maar waarom zou je? Voor mij is ook therapie iedere dag vechten. Jezelf er toe zetten om te gaan, terwijl je liever alleen in je bed ligt.Meer lezen over “Vechten”
Laagje voor laagje
Mijn doel voor deze week is voelen. In contact komen met mijn gevoel. Mensen gaan verschillend om met hun gevoelens. De een staat in vol contact met zijn gevoelens en uit deze ook. Een ander heeft weinig contact met zijn gevoelens. Weer een ander voelt ze wel, maar kan er niet goed bij en vindtMeer lezen over “Laagje voor laagje”
Vergeet me nietje
Vandaag was het afscheid van onze lieve Jet. Ze zegt zelf niet zo goed te zijn met woorden, maar pfew wat een fantastische kaartjes kwamen te voorschijn. Tijdens de eerste weken hadden we een PMT sessie, waarbij we elkaar een complimentje moesten geven in de vorm van een dier of plant. Complimenten ontvangen vind ikMeer lezen over “Vergeet me nietje”
Start je droom
Vorige week begon ik in het boek van Redpill.nl. Over je angsten overwinnen en je levensdoel vinden. In het verleden heb ik wel eens geschreven dat ik mensen wilde helpen bij een depressie. En ik wil geen therapeute worden, maar ik wil mensen zien. Niet alleen met mijn ik ogen, maar écht zien. Sinds kortMeer lezen over “Start je droom”
Afscheid nemen
Deze week neemt de laatste groepsgenote waar ik mee gestart ben afscheid. Aan het eind van de week hebben we 14 weken samen therapie gehad. Een groepsgenote waar ik erg op gesteld ben geraakt. Ze is allereerst ontzettend zorgzaam, heel lief, attent, super creatief. Wisselt van ontzettend down naar manisch blij. Nee, ze is nietMeer lezen over “Afscheid nemen”
Moe, maar zo trots
Vrijdag was best een zware dag. Dit kwam mede door de veel te korte nacht die ik maakte. De zonsopgang heb ik niet meer meegemaakt. Uiteindelijk doodmoe en moedeloos in slaap gevallen. Vrijdag was ook de laatste dag van een groepsgenoot. Deze groepsgenoot had 24 weken in de groep gezeten. Dat is het maximum watMeer lezen over “Moe, maar zo trots”
Blind volgen
Vanmorgen startten we met PMT. We moesten elkaar blind volgen. Dat hebben we eerder moeten doen. Toen vooral om spanningsopbouw in je lijf te voelen. Vandaag ging het over vertrouwen en controle. De therapeut had een parcour uitgezet, waar we om beurten elkaar blind moesten volgen. Ik ging samen met mijn groepsgenootje die ik blindMeer lezen over “Blind volgen”
Uitgerust
Ik zag erg tegen vrijdag op. De therapiedag zou lang zijn, van 8.30 tot 17.00 uur. De ochtend begon met mijn 3e evaluatie. Mijn vader ging deze keer mee. Ze zien dat ik goede stappen maak, maar ook dat ik er nog niet ben. Oude patronen herken ik wel, maar kan ik nog niet voorMeer lezen over “Uitgerust”
Verzorgd
De afgelopen dagen waren zwaar. In het weekend raakte iemand bij mij een trigger. Ik weet dat het onbedoeld was, dus daar ga ik geen woorden aan vuil maken. Het rare van zo’n trigger is dat de reactie wel komt. Ik was boos en verdrietig, maar had geen idee waardoor precies. Het gevoel wordt danMeer lezen over “Verzorgd”
Leven met een puntkomma 