Wel oke

Vandaag is het wel oké. Een drukke dag. Vanmorgen te laat opgestaan, dus moest op de racefiets de kinderen aankleden, ontbijten en lunch maken. Gelukkig waren we bijna op tijd klaar voor de bus. Daarna begonnen met werken, tot de schoonmaakster kwam. Zij was vandaag voor het eerst. Eerst even kennis gemaakt en daarna aan

Energielek

Vandaag weer een dag OBDT. Op de dinsdag bestaat de dag uit 4 onderdelen. We beginnen zoals elke dag met de plangroep. Hierin bespreken we hoe het gaat. Waar ben je tegen aan gelopen en hoe ben je er mee omgegaan. Na de plangroep volgt lijfspraak. Dit is voor mij één van de moeilijkste onderdelen

Vermoeid

Vandaag was de eerste dag van weer een nieuwe week. En ik ben nu alweer uitgeteld. Vermoeidheid is binnen een depressie een bekend iets. Het is niet het moe zijn, dat je met paar een goede nachten slaap wel oplost. Deze vermoeidheid is een lichaam dat veel te lang een grote last heeft moeten dragen,

Smartwatch

Alweer zondagavond, waar blijft de tijd? Het weekend is al bijna voorbij. Gisteren was een zware dag. Vandaag gaat het gelukkig wat beter. Gedurende dag wat appjes verstuurd aan een paar vriendinnen. Ook even gekletst met medepatiënt R. Zij had al een paar slechte dagen. Ondanks dat ik ook nog niet veel energie had, heb

Worstelend

Na mijn blog gisteren was ik helemaal leeg. Doodop van de week, worstelend met de woorden van de therapeut. Ik viel op de bank in slaap en werd rond half vier ’s nachts wakker. Toen toch maar naar mijn bed gegaan. Ook vandaag kwam ik niet los van de opmerking die mijn therapeut maakte over

Zelfbeeld

Vorige week schreef ik dat ik bezig was met mijn ik-plaat. Een ontzettend moeilijke opdracht omdat ik geen idee heb wat ik over mezelf moet zeggen. Natuurlijk kan ik dingen van mezelf benoemen, maar dat zijn kwaliteiten die ik heb en geen karaktereigenschappen. Ik weet door mijn werk, dat ik heel erg analytisch ben. En

Vlucht

Ik wil vluchten. Dat gevoel heb ik vaker. Meestal sla ik op de vlucht als emoties te heftig worden. Als er geen ruimte in mijn hoofd meer is. Emoties vind ik lastig. Ik voel ze allemaal zo sterk, maar in plaats van er mee om te gaan, duw ik ze weg. Ik geef ze geen

Laat maar

“Laat maar” een typische uitdrukking die eigenlijk alles betekent, behalve dat we het onderwerp echt laten rusten. Het is een soort desillusie, teleurstelling. Ik gebruik dit zinnetje vaak als ik niet meer tegen de discussie kan, het gevoel heb dat ik niet gehoord of gezien word, of als oude patronen zich onnodig herhalen. Vandaag was

Strijd met eten

Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik voller was dan de meeste kinderen. Ik kan me herinneren dat een tante ooit zei, je was als kind altijd al dik(kig). Auw! Eind basisschool groeide ik eerder dan mijn klasgenootjes. Ik was langer, maar ook kreeg ik al borsten. Zeker op de middelbare school kan

Organiseren – structureren

Eén van mijn kwaliteiten was organiseren. Het was makkelijk om in mijn hoofd overzicht te houden. Vooruit te denken en te zien wat er op me af ging komen. Mijn valkuil hierin was dat ik ook taken niet makkelijk (oké, gewoon niet) uit handen kon geven. Nu in mijn depressie lukt me dat niet meer.