Over een leven waar een punt achter gezet wilde worden, maar gekozen werd voor een komma
In 2017 traden Guus Meeuwis en Racoon samen op. De mix van Geef mij je angst en Oceaan maakt het voor mij een bijzonder lied. Dit is persoonlijk niet mijn smaak qua muziek, maar de combinatie van de tekst is mooi. Guus Meeuwis & Racoon – Geef Mij Je Angst / Oceaan Je zegt, ikMeer lezen over “Geef mij je angst, Oceaan”
Ik hou van de zee, het strand, de wind in mijn haar, de zilte lucht. Ja, ik kan echt genieten van lopen op het strand. De wind die alle gedachtes uit mijn hoofd waait. Voor ik mijn eigen huis had, vluchtte is ’s avonds vaak naar het strand. Ik nam mijn muziek en boek mee.Meer lezen over “De zee”
Ja, een zucht. Een zucht van opluchting, een zucht van vermoeidheid, een zucht van overweldigende emoties. De achtbaan waar ik donderdag en vrijdag in belandde, lijkt aan het einde te zijn gekomen. Ik ging gisteravond slapen met een mix van emoties. De pijn en verdriet van donderdag, de opluchting en spanning van vrijdag. En ikMeer lezen over “Zucht”
De afgelopen 24 uur zijn emotioneel een enorme rollercoaster geweest. Wat een deceptie en teleurstelling was het gesprek in het ziekenhuis. Ik word regelmatig teleurgesteld. Dat is op zich niet gek, want iedereen wordt wel eens teleurgesteld. Het lastige voor mij is, dat ik daarna altijd boos word op mezelf. Boos over de hoop enMeer lezen over “Hoop of verwachting en teleurstelling”
Half september besloot ik in overleg met mijn psychotherapeute dat er andere hulpverlening nodig was. Ik draaide in kringetjes en eigenlijk structureel te laag of verder naar beneden. Suïcidale gedachten waren meer wél dan niet aanwezig. Ik kwam niet meer vooruit. Op 25 september werd ik via de huisarts verwezen naar de psychiatrie. Ik kwamMeer lezen over “Wachten duurt lang”
Ik wilde vandaag een hele andere blog schrijven. Sterker nog, het concept is af. Maar ik heb besloten om eerlijk te blijven over hoe het met me gaat. En eerlijk gezegd, het gaat niet goed. Zoals ik gisteren al schreef, loopt de spanning op. De spanning is zo hoog, dat ik vannacht ineens weer paniekaanvallenMeer lezen over “Spanning loopt verder op”
Aanstaande donderdag heb ik een intakegesprek voor behandeling tegen mijn depressie. Begin december ben ik bij een psychiater geweest in ziekenhuis A. Daar heb ik medicatie gekregen en 2 verwijzingen. De 1e verwijzing is voor diagnostisch onderzoek naar autisme. Daarvoor sta ik nog op de wachtlijst. De 2e verwijzing is naar ziekenhuis B voor eenMeer lezen over “Spanning loopt op”
Ik heb 2 kinderen in de basisschoolleeftijd. Beide kinderen hebben de diagnose autisme. Autisme betekent dat informatie op een andere wijze door de hersenen worden verwerkt dan bij “normale” mensen. Deze andere wijze van verwerking betekent nogal wat voor mij als moeder, voor hun vader, docenten en andere familie. Niets is vanzelfsprekend. Ieder kind metMeer lezen over “Ritme”
Muziek is belangrijk voor mij. Ik houd van muziek. Muziek kan mij emotioneel raken, de tekst, de compositie. De nachten op het strand, de rondritten door Nederland, momenten van intense eenzaamheid en verdriet, allemaal worden ze begeleid door muziek en liedjes. Voordat ik de komma zette, heb ik een film gemaakt als afscheid van mijnMeer lezen over “Dromen met muziek”
Afgelopen week was ik bij mijn vriendin Jo. Zij worstelt met commentaren die zij steeds weer krijgt op de keuzes die zij maakt. We hadden het er over wat dat dan met haar doet. We kwamen er (weer) achter dat de dingen die mensen zeggen niet het probleem zijn, maar in haar hoofd triggert ditMeer lezen over “Triggers”
Leven met een puntkomma 