Thuis?

De laatste weken draaien om mijn gevoel van veiligheid en geborgenheid. Het gevoel van thuis komen, thuis zijn. Thuis is niet hetzelfde als een huis hebben, thuis is daar waar je veilig bent, waar je je geliefd voelt en volledig mag zijn wie je bent. Langzaamaan zie ik steeds meer dat ik dat gevoel eigenlijk

Onrecht

Als kind kon ik echt boos worden als ik iets onrechtvaardig vond. Zo boos, woede aanvallen tot zwart voor m’n ogen. Ik vocht met mensen, muren en vooral met mezelf. Later leerde ik me te beheersen. Wat eigenlijk betekende dat ik mijn boosheid weg stopte. Ik uitte het niet, kon er niet mee om gaan.

Vluchten

Gisteren schreef ik al dat ik gisteren nergens zin in had. Ik wilde geen contact, niet meer gestoord worden, mezelf compleet afsluiten. Dus alles op slot en telefoon op vliegtuigstand. Even niets. Vanmorgen stond ik met datzelfde gevoel ook weer op. Ik moest mezelf echt bij elkaar pakken om toch naar therapie gaan. Last minute

Goed genoeg?

Een vraag die in mijn depressie met grote regelmaat terug komt. Ben ik goed genoeg? Als medewerker, als moeder, als vriendin, als dochter, als single, als mogelijke partner, om überhaupt te leven? Een vraag die bij mij in 2 uitersten resulteert. Het ene moment vind ik mezelf nergens goed voor en duw ik iedereen weg.

Paniek

De afgelopen 2 dagen waren eigenlijk wel oke. Therapie was zwaar, maar constructief. Dit weekend is het mijn weekend voor de kinderen. Na de evaluatie van 3 weken terug moest ik opnieuw het gesprek aan over de overprikkeling die steeds ontstaat. Een van de grote factoren hierin waren de weekenden met mijn kinderen. Ik kom