Over een leven waar een punt achter gezet wilde worden, maar gekozen werd voor een komma
Vanmorgen werd ik pas laat wakker, maar voelde me zo moe. De onrust gierde door mijn lijf. Ik wil dit niet meer. Ik wil niet meer moe zijn, niet meer dat sombere gevoel. Ik wil niet meer nadenken over mijn zelfbeeld, niet de strijd aan gaan met de monsters in mijn hoofd. Ik wil weg,Meer lezen over “Vluchtstand”
Volgende week is mijn laatste werkdag en dan ga ik in de 4-daagse starten. Dat betekent helemaal niet meer werken. Door de privacywetgeving wordt er bij ons op kantoor nooit veel bekend gemaakt als iemand ziek is. Maar ik had het gevoel dat ik wel iets uit te leggen had naar mijn collega’s. In juliMeer lezen over “Iets uitleggen”
Vanmorgen hoorde ik het liedje Sunrise van Norah Jones. Een rustig deuntje van een album dat ik vroeger grijs gedraaid heb. Deze morgen scheen het ochtendzonnetje ook heerlijk door het raam. Ik was aan het werk en moest mijn gordijnen een stukje dicht doen om mijn beeld nog goed te kunnen zien. Ondertussen draaide deMeer lezen over “Sunrise”
Zoals ik gisteren beschreef, stormt het. De storm is nog niet gaan liggen. Vanmorgen een beetje uitgeslapen, medicijnen geslikt en een kop koffie. Vervolgens zat ik compleet in mijn coconnetje op de bank, geen puf voor niets. Daarom ben ik weer op bed gaan liggen, de bank is immers net te kort om echt lekkerMeer lezen over “Ik?”
Ik ben opgevoed in een christelijk gezin. We gingen wekelijks naar de kerk. Mijn vader had binnen de kerk een functie, waardoor hij meerdere avonden per week en op zondag met de kerk bezig was. Ik ging op weekendkampen met de jeugd en in de zomer een week met de kerk op vakantie. Vooral deMeer lezen over “Geloven”
De film The Greatest Showman gaat over een “rariteiten”circus waarin mensen die buiten de samenleving vallen voor zichzelf opkomen. Dit is niet de volledige hoofdlijn van het verhaal, maar wel een subonderdeel. Onder aanvoering van de vouw met de baard zingen zij: “This is me“. This is me ~ Keala Settle I am not aMeer lezen over “This is me”
Dat gevoel van onmacht zich vertaald in boosheid, leerde ik als klein kind al. Ik voelde me vaak onmachtig. Mijn onmacht ontstaat uit onbegrip en onrecht tegen mij en anderen, vanuit een waarheid en eerlijkheid zoals ik die beleef. Onmachtig tegen de mening van anderen, onmachtig tegen autoriteit, onmachtig omdat anderen me niet begrepen. DitMeer lezen over “Onmacht en boosheid”
Gisteravond nam een lifeline contact met me op. Feilloos aanvoelend dat het echt niet goed ging. Ik was niet online geweest en mijn blog van gisteren was duidelijk genoeg.Een simpel smsje met “nog kletsen? 💡”.Alles in mij voelt weerstand om te praten, maar ik weet dat praten me helpt. En dus sms ik terug “ok”.WeMeer lezen over “Kopje boven de sneeuw”
Leven met een puntkomma 