Toen ik in februari startte met de OBDT was de eerste opdracht voor beeldende therapie het maken van een ik-plaat.
Het resultaat was vooral donker, ingewikkeld en vol twijfels en vraagtekens. Alle plaatjes moesten precies kloppen met wat er in mijn hoofd zat. Zelf plaatjes op het internet zoeken of foto’s uitprinten om aan dat perfecte beeld te voldoen. En uiteindelijk moest de plaat af. Niet tevreden, maar af.
Nu ruim 10 maanden verder heb ik 24 weken in de 4-daagse gezeten. Tijdens de 4-daagse heb je geen beeldende therapie. Inmiddels ben ik gestart met de afbouwgroep. Hier hebben we weer wel beeldende therapie. En je raadt het al, ik mocht met een nieuwe ik-plaat beginnen.
Wat een verschil! Het hele proces van mijn ik-plaat maken was anders. Ik wist veel beter wat er in de plaat moest komen. Maar ook kon ik het proces laten zijn, zoals het ging. Kan je het perfecte plaatje niet vinden, dan is er altijd een alternatief.
Licht, ruimte, kleur, energie. Pakkende teksten. Uiteindelijk zelfs teksten en plaatjes weg moeten leggen, omdat het zo goed was.
Ik vind het overigens heel grappig dat op beide platen de tekst “droom in uitvoering” staat. Want ja, ik droom nog steeds en misschien wel steeds meer.
Ik heb nog een lange weg te gaan, maar ik droom rustig verder.
Jose
Leven met een puntkomma 